Açıklama

Bu hadis, Rasûlullah (s.a)'in, dinleyicilerin rahatça takip ede­bileceği derecede ağır ve yavaş konuştuğunu ifade etmektedir. Rasûl-i Zîşan Efendimizin bu üslubu, İslâm davetçileri için gözönünde bulundurulması gereken çok önemli bir husustur.

İyi bir hatipten beklenen, anlatacağı konuyu rahat, mutedil bir konuş­ma şekliyle anlatmasıdır. Konuşurken takip edilemeyecek derecede hızlı ve acele konuşan hatipler dinleyiciye fazla bir şey veremezler. Sözlerinin doğru ve haklı, kendilerinin samimi ve bilgili olması neticeyi fazla değiştirmez. Acele ile yapılan bir konuşmada fikirler arasındaki bağ kopar.
Hızlı konuşan bir hatibi dinleme mecburiyetinde kalanlar, hitabetin bit­mesiyle derin bir nefes alırlar. Ruhen sıkıntı basmış ve yorulmuşlardır. Böy­le bir konuşmanın faydasından söz edilemez.[35]
 Hz. Peygamber'in bu konuşma üslubu İslâm davetçileri için olduğu ka­dar, günlük hayattaki her türlü konuşmalarda tüm müslümanlar için de önemli bir husustur.[36]
3655... Urve b. Zübeyr'in şöyle dediği rivayet olunmuştur: Pey­gamber (s.a)'in hanımı Âişe dedi ki:
(Ey Urve, şu davranışıyla) Ebû Hureyre (senin) hoşuna gitti mi? (Bak) ben teşbih çekerken odamın yanına oturmuş, Peygam-ber(s.a)'den hadis rivayet ediyor ve bunu işittirmeye çalışıyor. Ben teş­bihimi bitirmeden de kalkıp gitti. Eğer ona yetişebilseydim kendisine; kuşkusuz Rasûlullah (s.a) hadisi sizin serdettiğiniz gibi serdetmezdi diye cevap verecektim.[37]

Eser: Ebu Davud

  • Yeni Ekle
Yorumlar (0)

Ebu Davud

 

Son eklenen ruyalar

Sitemizde yer alan soruların cevapları özenle islami eserlerden seçilerek yazılmaktadır.
..