3118... Ümmü Seleme'den demiştir ki:

Rasûlullah (s.a) (hayatını kaybeden) Ebû Seleme'nin yanına gir­di (onun) gözü açık kalmıştı (Efendimiz onun) gözünü kapadı. Der­ken onun ailesinden bazı kimseler feryat etmeye başladılar. Bunun üze­rine (Hz. Peyamber):

"Kendinize hayırdan başka dua etmeyin. Çünkü melekler söy­lediklerinize dua eder" buyurdu. Sonra (ona şöyle) dua etti: "Allah -im Ebû Seleme'yi bağışla, derecesini hidayete erenler(in dereceleri) ara­sına yükselt. Arkasında kalanları için de sen ona halef ol bizi de onu da affet (ey) Alemlerin Rabbİ, onun kabrini genişlet ve orada kendisi­ne nur halket."
Ebû Dâvud der ki: Ölünün gözlerini yumdurmak, ruhun çıkma­sından sonra olur. Ben Muhammed b., Muhammed b. en-Nu 'man el-MakrVnin (şöyle) dedi(ğini) işittim: Ben Abid bir kimse olan Ebû Mey-sere'yi (şöyle) derken işittim. Ben Muallim (olan) Cafer'in gözlerini ölmeden önce yumdurmuştum. (Kendisi) abid bir adamdı. Onu öldü­ğü geceden kısa bir süre sonra rüyamda (bana şöyle) derken işittim: "Bana en ağır gelen şey senin ben ölmeden önce gözlerimi yumdur­man oldu."[152]