Davalaşmalarda; yemin edenin değil, yemin ettirenin niyeti muteberdir. Yemin edenin değişik bir şeye ni­yet etmesine itibar edilmez.[65]
3256... Süveyd b. Hanzala[66] (r.a)'nın şöyle dediği rivayet edilmiş­tir:

Aramızda Vâil b. Hucr da olduğu halde Rasûlullah (s.a)'ı gör­mek üzere çıktık. VâiFi bir düşmanı yakaladı. (Yanımızdaki) toplu­luk yemin etmeyi günah saydılar, ben ise; "O benim kardeşim" diye yemin ettim. Bunun üzerine düşmanı onu salıverdi. Rasûlullah (s.a)'a geldik, ona öbürlerinin yemin etmeyi günah saydıklarını, benim ise "o benim kardeşim" diye yemin ettiğimi haber verdim. Rasûlullah (s.a):
''Doğru söylemişsin, müslüman mü si umanın kardeşidir" buyurdu.[67]