Bir adam, bir sabiye karşı, bir ev iddiasında bulunur; sabinin babası da, o sabinin malıyla anlaşma yaparsa; idiacının beyyinesi-nin bulunması hâlinde, bu sulh caizdir. Bunun için anlaşma bedeli­nin evin kıymeti kadar veya bundan —ancak— halkın aldanmış demiyeceği kadar fazla olması gerekir.

Fakat, iddiacının beyyinesi yoksa veya iddia âdilâne değilse; bu babanın sulh bedeli vermesi caiz değildir.

Şayet iddiacı baba ise ve beyyinesi yoksa her hâlde sulh yapma­sı caizdir. Eğer beyyinesi varsa, kıymetinin mislinden fazlaya anlaş­ması caiz olmaz.
Bu hususta vasî de baba gibidir. [37]