Müvâlât: Ortalama bir zamanda yıkanılmış bulunan bir uz­vun, yaşlığı kurumadan önce, diğer bir uzvu yıkamak demektir.

Bu hususta, şiddetli sıcağın, şiddetli soğuğun ve rüzgârın ku­rutmuş olması mu'teber değildir. Abdest alan kimsenin, normal hal­de bulunmasına itibar olunur. Cevheretü'n - Neyyîre'de de böyle­dir.

Abdest azalarından birini yıkadıktan sonra, ara verip daha sonra diğer abdest azasını 'yıkamak — eğer bu durumu meşru kılan abdest alan kimsenin suyunun bitmesi veya benzeri bir hal olması gibi— bir Özür yoksa mekruhtur.
Böyle bir özür olması halinde, abdest alırken iki uzvu yıkama esnasında ara vermekte bir beis yoktur. Yani, özürden dolayı, bir uzvunu yıkadıktan sonra, ara verip daha sonra da öbür uzvunu yı­kamasında herhangi bir mes'uliyet yoktur. Ve bu kavil sahihtir. Gusül ve teyemmümde de bu kavil geçerlidir. Sirâcü'I - Vehhâc'da da böyledir. [26]