Bu hadîs-i şerif bir önceki hadîsin aynısıdır. Ancak bu hadîs-i şerifin senedinde bulunan sahâbi Zeyd b. Erkâm atlandığı için "mürsel hadîs" denilen bir zayıf hadîstir. Metinde geçen "veled" kelimesinden, doğan çocuğun erkek olduğu anlaşılmaktadır. Kuv­vetli ihtimâle göre sözü geçen kadın üç erkeğin müşterek cariyesi idi. Bu kimseler de ortak malları olduğu için câriye ile cinsî münâsebette bulun­malarında dînî bir sakınca olmadığım zannederek onunla cinsî münâsebet­te bulunmuşlardı. Aslında bu durumda olan bir cariyeyle cinsî münâsebet­te bulunmak hadd cezasını gerektirmezse de ta'zir cezasını gerektirir. Ço­cuk bu ortaklardan birine verilir. Çocuğu alan kimse cariyeye de sahib olacağı için cariyenin kıymetinin üçte ikisini diğer ortaklarına öder. Or­taklıkları da bu şekilde sona erer.

Bilindiği gibi üç türlü gülme vardır:
1. Kahkaha: Yanındaküerin işiteceği kadar gülmek,
2. Dahk (veya dıhk): Bir insanın kendisinin işitebileceği kadar gülme­sidir.
3. Tebessüm: Onu ne sahibi duyar ne de başkası.
Rasûl-i Ekrem'in gülmesi ekseriyetle tebessüm şeklinde olurdu. Fakat Hz. Ali'nin verdiği hükmü duyunca o gün dahk şeklinde gülmüştür. 2269 numaralı hadîste râvîierden biri hadiseyi naklederken, Rasûl-i Ekrem'in o gün gülerken, ön dişlerinin mi yoksa azı dişlerinin mi görünmüş olduğu­nu pek kestiremiyor. Eğer Rasûl-i Ekrem'in o günkü görülen dişlerinin ön dişleri olduğu kabul edilirse o gün yine tebessümkle gülmüş olduğu anlaşılın Nitekim bir önceki hadîs-i şerifte de gülerken sadece ön dişleri­nin görüldüğünden bahsedilmektedir.[467]