3840... Câbir (r.a)'den rivayet olmuştur; dedi ki:

Rasûlullah (s.a) bizi (Habat gazasına) göndermişti. Ebû Ubeyde b. el-Cerrah'i da başımıza komutan tayin etmişti. Kureyş'in bir ker­vanı ile karşılacaktık. Bir dağarcık hurmayı bize azık olarak vermiş, verecek başka bir şey de bulamamıştı.

Ebû Ubeyde b. el-Cerrah, her birimize bu hurmalardan (sadece) birer tane veriyordu. Biz de onu çocuğun meme emdiği gibi emiyor­duk, sonra da üzerine bir su içiyorduk. Bu bize o gün geceye kadar yetiyordu. Bir de sopalarımızla (selem) ağac(ınm) yaprağına vuruyor­duk; (düşen) yaprağı su ile ıslatıp yiyorduk. (Nihayet) denizin kenarı­na vardık. (Denizin kıyısında) kum yığını gibi büyük bir cisim yüksel­meye başladı. Yanına vardığımız zaman bir de ne görelim, anber de­nilen balıkmış. Ebû Ubeyde (onu görünce); "Bu bir leştir ve bize he­lâl değildir" dedi. Sonra, "Hayır, biz Rasûlullah (s.a)'ın elçileriyiz ve Allah yolunda (sefere çıkmış durumda)yız; ve siz buna şiddetle muh­taçsınız. Binaenaleyh (bunu) yiyiniz" dedi. Biz orada bir ay kadar kal­dık. Üç yüz kişi idik. Hatta bu balıktan yiye yiye semizleşmiştik. (Ra­sûlullah) (s.a)'a dönünce bu durumu ona anlattık.

"O Allah'ın sizin için çıkardığı bir rızıktır. Yanınızda onun etin­den biraz var mı ki ondan bize de yediresiniz" buyurdu.
Bunun üzerine biz (ondan bir kısmım) gönderdik, (Hz. Peygam­ber de onu) yedi.[243]