Hâkim bir topluluğu bir yere gizledikten sonra, bir adamdan, bir şeyi sorar; oda, onu ikrar eder ve bu durumda saklananlar o adamı görür; fakat o adam saklananları göremez ve saklananlar, o adamın söylediklerini duyarlarsa, onun üzerine yapacakları şehâdet kabul edilir.
Eğer sesini duydukları hâlde, kendisini görmezlerse, şehâdetle-ri caiz olmaz. [16]