Inân ortaklığı: Buğday veya yiyecek maddesi gibi, bir nev'i şeyin ticâretinde, alınıp satılmasında, iki kişinin ortaklaşmasıdır.

Veya, ınân ortaklığı: Bütün ticârette ortak olunduğu halde, husûsî kefaletten bahsedilmemesi hâlidir. Fethu'l-Kadîr'de de böyledir.

Bu ortaklığın şekli: Bu ortaklık, bir nev'ide veya bütün ticâret mallarında, iki kişinin ortak olup, kefaletten ve müfâvedadan bahset-memeleridir. Bu ortaklık, kefaletin hâricinde, vekâlet mânâsını içine almaktadır.

Inân   ortaklığı,   ticâretle   uğraşan   herkes   arasında   caiz   olur. Serahsî'nin Muhıytı'nde de böyledir.

Bu ortaklık; erkeklerle kadınların,bulûğa ermiş kimselerle sabi­lerin, hürlerle ticâret yapmasına izin verilmiş köielerin ve müslümanlarla kâfirlerin arasında, caizdir. Fetâvâyi Kâdîhân'da da böyledir.

Mükâtep köleler de, bu ortaklığa, —ortak olarak— iştirak edebi­lirler. Tezhîb'de de böyledir.

Ortaklar,  kefaleti  zikredince,, müfâvedanın diğer  şartlan da mevcut olursa, bu ortaklık, müfâveda sözleşmesi olur.
Sermâye çok olmayınca, mân ortaklığı sözleşmesi yapmak daha uygun olur. Fethu'l-Kadîr'de de böyledir. [28]