Tırnak arasında bulunan hamur, gusltin tamam olmasına mâni'dir. Fakat, bu durumdaki kir, gusle mâni' değildir. Bu hususta, köylü ve şehirli birbirlerine müsavidir.

Tırnakta bulunan toprak ve çamur da gusüle mânı' değildir.

Hurma toplayan kimselerle boyacıların tırnaklarına bulaş­mış olan şey, guslün tamam olmasına mânî'dir.

«Ancak, bunların hepsi zaruret ve temizlenmelerinde zor­luk olduğu zaman ve zaruret yerlerinde bulunduğu takdirde caizdir. Ve şer'î kaidelerden müstesnadır.» demiştir. Zâhiriyye'de de böyle­dir.

Bir kimsenin bedenine balık pulu veya çiğnenmiş ekmek ya­pışmış olur ve bunlar da bedende kurumuş bulunursa; yıkandıkları zaman, bunların altına su ulaşmazsa, o kimsenin guslü caiz olmaz.

Fakat, bedeninde sinek veya pire pisliği bulunan kimsenin guslü caiz olur. Muhiyt'te de böyledir.

Bir kimsenin vücudunda bir yara bulunsa ve bu yaranın ka­buğu kabarmış olsa, fakat etrafları henüz deriye bitişik bulunsa ve   bu sebeblev  altına su ulaşmazsa, bunda bir beis yoktur. Sonra­dan kabuk yerinden kopanlirsa, tekrar yıkanması gerekmez. Zâhi-riyye'de de böyledir.
Gusül esnasında, suyu gözlerin içine ulaştırmak farz değil­dir. Serahsî'ninMuhıyt'ınde de böyledir. [52]