Bir alacaklı, birbirine kefil olan iki borçlunun birinden, "ala­cağının tamamını aldığını" ikrar ederse, bu durum şöyle yazılır:

Filan (alacaklı) isteyerek şöyle ikrar eyledi: Filan ve filanda, mü­savi şekilde, şu şu kadar alacağı vardı. Onlardan her birisi de, diğe­rinin —o borcun tamamını tazmin hususunda, —kefilidir. Bu du­rumda, alacaklı alacağını, isterse ayrı ayrı; isterse ikisinden bir, — nerde ve nasıl isterse, öyle— alır.

Bu borçlulardan birisi, o borcun tamamını ödeyince, vacip olan borcun tamamı ödenmiş olur. Diğer borçlunun kefaleti hasabiyle olan borcu da düşer. Ve, her ikisi de borçtan beri olurlar. Âz veya çok borç kalmaz. Bundan sonra borç da'vası da olmaz. Borcun, tamamı veya bir kısmı; eskisi veya yenisi kalmaz.

Bunu da kendisi için ikrar olunan şahıs yüz yüze doğrular ve ikisi de buna şehâdette bulunurlar.

Şayet bu borçlulardan birisi, husûsi olarak kendi hissesini iddia ederse, o da şöyle yazılır:

"Bu iki borçludan filan, kendi borcunu ödedi ve ondan berî ol­du ve diğeri de onun kefaletinden berî oldu. Geride arkadaşının borcu kaldı. Bu borcunu ödeyen şahıs da ona kefil olarak duruyor."
En doğrusunu bilen Yüce AHah'dır. [247]