İki kişi, bir şahsa borçlu olduklarını ikrar eder ve bunlar bir­birlerine kefil olurlarsa, durum şöyle yazılır:

"Filan ve filan isteyerek, rağbet ederek, bedenleri sıhhatli, akılları başlarında, işleri geçerli, hiç birinde, ikrarlarının sıhhatine mani hiç bir illet (= hastalık) ve başka bir yaramazlık olmadığı hâlue şöyle ikrar eylediler:

"Üzerlerinde (zimmetlerinde) filan için, şu kadar dirhem, — sahih sebeble hak, lâzım ve vacip olan borç vardır. Bunların ikisi de zengin (= ganî) ve borçlarını ödeyecek durumdadırlar. Mal ve eşya­ya sahiptirler. Borçlarını, fazlasıyle ödeyebilirler. Ve bunlardan her biri, diğerine kefil olmuşlardır. Gerekirse borcun tamamını tazmin ederler.
İşte bu durumda alacaklı, dilerse, alacağını ikisinden biri alır; dilerse alacağının tamamını alana kadar —ayrı ayrı alır. Onlardan birini —diğerinin haricinde— beraat ettirmek ve borçtan kurtarmak doğru olmaz." diye yazılır ve yazı tamam olur. [244]