Müellifin şer'î kaynakları derinden incelemesinin tabiî bir neti­cesi olarak kitabında bin kadar hadîs zikretmiştir. Çoğu kere bu hadîsleri ne râvîlerine ne de almış olduğu hadis kitaplarına nisbet et­memiştir. Hatta çok nâdir olarak hadisi tam olarak zikretmiştir. He­men hemen devamlı olarak ancak hadisin delil olarak kullanmak iste­diği kısmını zikretmekle yetinmektedir, bazen aynı hadisin bir kısmı­nı burada, bir başka kısmını da ihtiyaca göre başka bir yerde zikreder. Bazen hadîse sadece atıfta bulunur ve sözü uzatacak şekilde olmasa bile ondan hiçbir şey zikretmez ve bu şekildeki tasarruflarıyla amacı­na ulaşmak ister. Halbuki, onun sözleri üzerinde inceleme yapan ve düşünen kimselerin, o hadislere tam metni ile birlikte vâkıf olmaları, sıhhat yönünden durumlarını bilmeleri kaçınılmaz bir ihtiyaçtır. Ha­disin tam metnine vâkıf olmak, hadisin ortayakonmasmdan gözetilen amacın anlaşılmasını, sıhhat derecesini bilmek de o hadisle yapılan istidlalin değerini, kalbin mutmain olmasını veya tam bunun aksini sağlayacaktır. İşte bundan dolayı zorluğuna, tahrîc için başvurulacak kaynakların genişliğine ve yorucu olmasına rağmen bu iş gerçekleş­tirilmeye çalışıldı. Otuz üç kadar hadis kitabına müracaat edilerek hadisler tahrîc edildi. Bu yorucu yükün ağır kısmını üstâz muham­med emîn abdurrâzıkyüklendi. Üstâz, hadislerin kaynaklarına ulaş­mak, rivayetlerinin çokluğuna ve ibarelerinin farklılığına rağmen on­ların metinlerini elde etmek için aylarca uğraştı ve hadislerin kimler tarafından rivayet edildiğine işaret etti. Çoğu zaman da lafzı ile birlik­te aldı ve böylece onların lafzını ve sıhhat derecelerini öğrenmek ama­cıyla bulundukları yerlere müracaat etmek kolaylaştı.[9] Allah ilim uğruna yaptığı bu hizmetten dolayı onu en güzel şekilde mükâfatlan­dırsın. [10]