Adı: ibrahim b. Musa b. Muhammed'dir. El-lahmî el-gırnâtâ nisbesi bulunmaktadır. Künyesi ebû ishak olan müellifimiz, eş-şâtıbî diye meşhur olmuştur. Endülüs'lü ve gırnata'dandır. Mâliki mezhebine mensuptur.
Müellifimiz hafız ve büyük bir müctehid, usûlcü, müfessir, muhaddia fakih, dil bilgini... Kısaca çok yönlü bir âlimdi. Öbür taraftan verâ1 sahibi, sâlih, zâhid, sünnî bir zattı.

Arapça'yı ve diğer ilimleri zamanının büyük âlimlerinden almıştır. Bunlar içerisinde ibnu'l-fahhâr el-elbîrî, ebu'l-kâsım es-sebtî, ebu ali et-telpmsânî, ebu abdillah el-mukrî, ebu saîd b. Lübb, ibn merzûk, ebu ali mansûr b. Muhammed, ebu abdillah el-belensî... Gibi seçkin simalar var­dır.

Şâtıbî, çalışmış, akranları arasında yükselmiş ve büyük imamlar ara­sına girmiştir. Pek çok meseleyi zamanının önde gelen âlimleriyle müzake­rede bulunmuştur. İlim tahsilinde hep ilk kaynaklara itimad eder ve bunun ilim tahsili için gerekli görürdü.
Müellifimiz çok değerli teliflerde bulunmuştur. Bunlar içerisinde en değerlileri şunlardır: el-muvâfakât (dört cilt, elinizdeki bu eser), ptisâm (iki cilt), el-mecâlis (imam buhârî'nin sahih'inin "kitâbu'1-büyû" kısmı üzerine yazdığı şerh), el-ifâdât ve'1-inşâdât (edebiyata dairdir), unvâ-nu'1-ittifâk fî ümi'l-iştikâk, nahiv üzerine yazdığı beş büyük ciltlik el-makâsıdu'ş-şâfîye fi şerhi hulâsati'l-kâfiye.

Kendisinden de, meşhur imam ebu yahya b. Âsim ve kardeşi kadı ebu bekir b. Asım gibi pek çokları istifade etmiştir.
H. 790-m. 1388tarihinde şaban'msekizinde salı günühakk'ınrah­metine kavuşmuştur. [3]