Borçlu : Borcundan fazla, nisab miktarı mala sahip olmayan ve­ya kendisinin de, başkasında alacağı olmasına rağmen, bunu alması mümkün olmayan kimse demektir. Tebyîn'de de böyledir.
Zekâtı, borçlu olanlara vermek, fakir olanlara vermekten daha efdaldir. Muzmarât'ta da böyledir. [31]