1-) El-Müşriket

el-Müşriketü: (= Ortak edici): Koca, ana, iki aded ana bir kardeş, baba-ana bir erkek ve kız kardeşler bir arada vâris olarak bulunur­larsa; kocaya yan, anaya altıda bir, evlâd-ı ümnıe üçte bir verilir. Kalanı mirastan sakıt olur. (= düşer.)

Keza, ana yerinde nine olmuş olsaydı yine böyle olurdu.

Bu, Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer, Hz. Ali ve Hz. İbni Abbas (R.A.) kavli ve bizim âlimlerimizin mezhebidir.

İbnü Mes'ud ve Zeyd bin Sabit (R.A.) şöyle buyurmuşlardır; "Ana-baba bir kardeşler, asabe olarak evlâd-ı ümmün hissesine or­tak olurlar.

Bu, aynı zamanda, Hz. Ömer'in de son kavlidir.

Hz. Ömer (R.A.), önce söylediğimiz gibi hükmeyledi. Bir sene geç­ti. Yine öyle hükmeylemek istedi. Baba-ana bir kardeşlerden birisi: "Yâ emire'l-mü'minîn! Bağışla, gerçekten bizim babamız merkep idi; biz bir anadan olmadık." dedi. Ve o zaman, Hz. Ömer (R.A.) onla­rın arasını ortaklaştırda ve "O zaman öyle hükmeyledik; şimdi de böyle hükmeyliyoruz." buyurdu.

İşte bundan dolayı bu mes'eleye (müşrike) denildi. Çünkü, Hz. Ömer (R.A.), onların aralarında ortaklık meydana getirdi. Bu mes'­eleye hımârıyyede denilir. Oğlanın: "Bağışla, gerçekten bizim baba­mız hımar idi." demesinden dolayı bu isim verilir.
Şayet baba ana bir kardeş yerinde, baba bir kardeş olsaydı; o takdirde, bi'1-icma' sakıt olur ve düşerdi ve mes'ele müşrike olmaz­dı. Sahih olan budur. [96]


Eser: Fetvayı Hindiye

  • Yeni Ekle
Yorumlar (0)

Fetvayı Hindiye

 

Son eklenen ruyalar

Sitemizde yer alan soruların cevapları özenle islami eserlerden seçilerek yazılmaktadır.
..