Bîr kuyuya, koyun veya deve kığısı düştüğü zaman, bunla-? rın miktarı çok olmadıkça, kuyuyu ifsâd etmez. C kirlendirmez) Fetâvâyi Kâdîhan da da böyledir.

İmâmı Azam Ebû Hanife Hazretleri, bu hususta : «Bunlar, kuyuya bakan kimseye, çok görünüyorsa, çok; az görünüyorsa, az­dır.» buyurmuştur. İtimat, bunun üzerinedir. Tebyîn'de de böyledir.

Bir de, her çekilen kovada, kığı bulunursa, bu çoktur. Aksi halde, azdır. Yani, her kovada bir veya daha fazla kığı çıkıyorsa, bu çok; "arada sırada bir çıkıyorsa, bu da az demektir.   Sahih olan da budur. İmânı Serahsî'nin, Mebsût Şerhi'nde de böyledir- Nihâye'de de böyledir.

Câmi'i - Sağîr'de : Kiğı'nın, bütün olması ile dağınık olma­sı arasında fark yoktur. Sahih olan budur. Yaş ile kurusu arasında da, fark yoktur.» denilmiştir. Hulâsa'da da böyledir.

At, katır, eşek ve sığır tersi ile deve, koyun ve keçi kığdan arasında bir fark yoktur. Hidâye'de de böyledir.

Şehir kuyuları ile yaban kuyuları arasında da bir fark yok­tur. Tebyîn'de de böyledir. Sahih olan dsFbudur. Çünkü, hepsinde de zaruret vardır.
Hamamlar ve kervansaraylar da böyledir. Muluyt'te de böyle­dir. [78]