Bize göre Hân : İki taraf dan, koca hakkında hadd-i kazf makamına (= yerine) kadın hakkında ise, hadd-i zina makamına (eyerine) geçecek, lanete, Öfkeye yakın olan yeminlerle kuvvet­lenmiş şehâdettir. Kâfî'de de böyledir,

Bir kimse, karısına :  «zina eyledi.» diye,  def'larca iftira eylediği /aman, ona bir defa liân gerekir. MebsûL'ta da böyledir.

Umumun görüşü, kan-koca aıasında lânetleşme, gerçek­len bir defa yapılır. Câmiu'l - Kebîr Şerhi'nde de böyledir.

Bu hususda, affetmek, vazgeçmek, sulh olmak yoktur.
Eğer, kadın, kocasını, murafaadan önce affeder veya onunla mal mukabili sulh olup anlaşırsa; bu sahih olmaz. Kadın, sulh be­delini kocasına iade eder. Kadının, bundan sonra, liân talebinde bulunma hakkı vardır, Bu hakka dâir, niyabet caiz olmaz. Hatta karı-kocadan birisi, liân için, bir vekil tâyin eylese, bu vekillik sa­hih olmaz. Fakat; isbat için vekil tâyini, İmâm Ebû Hanife (R.AJ ve İmâm Muhammed (R.A.) göre caizdir. Bedâi'de de böyledir. [21]