Liân'ın hükmü : Cima'nın ve öpmek sıkmak gibi, kadından faydalanmanın haram olmasıdır.

Fakat, Hân sebebiyle, bizzat ayrılık hâsıl olmaz.

Hatta, bir kimse karışım o halde iken, bâin talâkla boşasa, ta­lâk vâki olur.
Keza, şayet erkek kendisini yalanlarsa; nikâhı lâ/.ciemcdcn, cima1 helâl olur. NUıâye'de de böyledir.

İmâm Ebû Hanîfe (R.A.) ve İmâm Muhamıned IR.A), şöyle buyurmuşlardır :

«Liân sebebiyle, nâinen boşanma gibi, ayrılık vâki olur. Nikâh mülkiyeti gider ve birleşme hürmeti sabit olur. Liân halinde, zevci­yet devam etmez». Bedâi'de de böyledir.

Liânm istenilmesi şarttır. Eğer, erkek ondan kaçınırsa, hâ­kim onu ün yapana kadar veya kendini yalancı tanıtana kadar habseder. Hidâye'de de böyledir.

Lâ netleşirken, kadına da liân gerekir. Eğer, kadın razı ol­mazsa hâkim onu, lânetleşene veya kocasını doğrulayana kadar hab-seder. Hidâye'de de böyledir.
Kadın  için, efdâl olan, husûmeti   (— düşmanlığı)   ve liân isteğini terk etmesidir. Eğer terketmezse, hakime dava açması gü­zel olur. Hakim de, Önce ona, vazgeçmesini söyler ve ona : «Bırak bu işi, vazgeç bundan» der. Eğer, kadın terkeder vaz geçerse; ne âlâ... Bundan sonra kadın yeniden dava ederse; buna da hakkı var' dır. Bedâi'de de böyledir. [25]