Vekilin azli hususunda şöyle şahitlik yaparlar: Gerçekten filan (yani müvekkil) bilerek şu ikrarda bulundu: Fi­lanı, bu nüshada yazılı vekâlet-nâmenin tazammun eylediği her şeye vekil eyledim.

Vekâlet-nâme nüshası:

Bismillahirrahmânirrahîm...
Bundan sonra... Şu günde, ona karşı hitap ederek, azlini ve ta-sarrufdan ei çekmesini filan ve filanın huzurunda söyledi. Onlar, buna şahit oldular ve kulaklarıyla duydular. Ve onlar, bu müvekkilin bu vekilin ayınlanyla, isimleriyle, nesebleriyle tanındıklarını biliyorlar ve bu söylenenlere karşı şahitlik yapıyorlar. Şayet azl şifahan olmaz ise; ona bir haberci yollar ve ona bunu bildirir. "Onu azleyledi; elini her şeyden çekti." sözünden sonra, "müvekkil, filan ve filanı tebliğci olarak, vekile yolladı ve onu azleylediğini, vekili bulunduğu her şeyden elini çekmesini ona bildirdi." diye yazılır. [160]