Filan, filanı şu hudutlu ve zirâata elverişli araziyi ziraat için vermek üzere sahih bir vekâlet ile vekil tayin eyledi.

Bu vekil, dilediği müddetle, istediği adama zirâat için verdi; to­humunu da verdi. Bu vekilin yaptığı iş, —çok veya az olsun, hepsi— caizdir.

Bunların tamamı için, kendisi de vekil tayin edebilir ve vekili ne zaman ve nasıl isterse, azladebilir. Bu vekil yaptığı işleri, hep kendi reyi ile yapar; istediğini, kendi makamına getirir. Ve ona kendine teslim edilenleri teslim eder. Müzâraa ( = ziraî ortaklık) olarak verir ve gerekeni, —müvekkili için— alır. Kendisi de bu vekâleti kabul eder. Yazıda, teslim, tazminat ve şâhid tutma hususu da zikredilir.

Şayet tohum müvekkilden ise, o da yazılır ve "tohum bu mü­vekkilindir." denir.
En doğrusunu Yüce Allah bilir. [151]