İki kişi, aralarında vücûh şirketi kurduklarında, bu durumu şöylece yazarak vesikalandırırlar:

Filan» filanla, Yüce AUah'dan korkmak ve ona itaat ederek; emâr neti edâ ve gizlide aşikarda birbirlerine nasihat etmek üzre, bedenle­riyle vücûh ortaklığı yaptılar. İkisinin de sermâyesi yoktur.

Bu ortaklık, bazen inan ortaklığında, bazen de müfâveda or­taklığında olur.

inan ortaklığında, "ticârette ortaklaştılar; binefsihi satın almakta ve onlardan her birisi, bizzat kendi re'yi ile yalnız veya beraber ça­lışmak ve birlikte satmak; ve her biri ayrı ayrı satmak ve herbiri di­ğerini vekil etmek; bu vekâlet hasebiyle satış yapmak ve yapılan kârı aralarında yarı yarıya taksim etmek üzere ortak oldular." diye yazı­lır ve yazı tamam olur.

Müfâveda ortaklığında ise şöyle yazılır:

"Ticâretin tamamında, müfâveda ortağı oldular."-Binefsihîsatın almak üzere, ticâretlerinden ellerinde olanla birlikte satın alırlar. On­lardan her biri, kendi re'yi ile satın alır. Birlikte veya ayrı ayn satar­lar. Birbirlerini vekil yaparlar. Kazançlarını, yarı yarıya aralarında taksim ederler." diye yazılır ve yazı nihayet bulur.

Bu durumda birinin kârının diğerinden üstün olması caiz olmaz.
sahibine karşı vadia da caiz olmaz. [136]