Filan hâkim, filânın vakfının tevliyesi sebebiyle işlerini, ı^an mütevellinin yapmasını kabul eyledi. Bu mütevelli, o vakıf cümle­sinden olan bağı, bütün hudutiariyle, haklariyle; (ağaçlan, üzüm çubukları ve kökleri, duvarları hariç) (başlangıcı şu, sonu şu) tam bir seneliğine ve şu kadar dirheme, icara verdi. Bu mütevelli, ücretin ta­mamını peşin olarak aldı.

Bütün ma'nilerden ve münazaadan fariğ olarak taraflar ayrıldılar.

Sonra da bu mütevelli dirhemleri o kabul edene geri verdi ve ona "haracını vermesini" söyledi. Vakti gelince, kanalını kazmasını ve ihtiyaç olunca, su yolunu (menfezini) tamir etmesini ve o dirhem­leri, bu işlere sarfetmesini söyledi.

îşte bu durumda, o mütevelli, bir cihetten vekil olmuş oldu. O da bu vekâleti, şifahî olarak kabul etti ve ikisi de buna karşı şahit tuttular.
Yazı böylece tamam olur. Muhıyt'te de böyledir. [125]