Bir kimse, satış hususunda vekil tayin edilmek istendiğinde, vekâlet-nâme şöyle yazılır:
"Filan, filanı evinin tamamını satmak üzere" vekil tâyin eyle­di." denilir ve bu vekâlet-nâmeye o evin hududunu, mürâfikmı, bi­nasını, vekâletin sahih, caiz ve nafiz (= geçerli) olduğunu ve vekilin kendi reyi ile amel edeceğini, bu hususta istediği şahsı, vekil yapaca­ğını ve istediğine satabileceğini; her ne yaparsa caiz olacağını, sattı­ğının parasını alacağını; satılanı, müşteriye teslim edeceğini; o şah­sın bu vekâleti kabul eylediğini," yazar ve "bu vekâletin, bu vasıf­larla yüz yüze; birbirinden ayrılmadan ve bir Şeyle meşgul olmadan yapıldığım; müvekkilin, vekâlete konu olan şeyin tamamını vekile teslim eylediğini; onun, bu vekâlet hükmüyle iş yapacağını" yazılır ve bu yazı sonuna kadar yazılarak tamamlanır. Zabîriyye'de de böyledir. [139]