Vekâletnâme  yazının   sonunda,   şahitler   şöyle   şehâdette bulunurlar:
Filan, filanı, insanlar üzerinde hâli hazırda olan bütün hakları­nı istesin ve gelecekde onlar üzerinde olacak bütün hakları istesin ve onların yanında olan bütün hakları talepetsin diye (ister ayn olsun, ister alacak olsun; ister akardan olsun, ister araziden olsun; ister çok, ister az olsun; ister da'vâ, ister münazaa olsun; da'vâ, ister kadılar ister hâkimler, ister hükümdarlar ile olsun) vekil tayin eyledi. Vekil, sert isbat ve beyyine ikâmesi ile; gerekince yemin, gerekince hapis, gerekirse taksim; araziden, akardan, paradan evlerden, hayvanlar­dan, az çok ne varsa, (vekâlet akdi yapılırken ne varsa,) ve istikbâl­de meydana gelecek şeylerde hakkını almaya ve teslim alınması ge­rekeni teslim almaya; tazminat gerekirse ödetmeye; akar, emlâk, nak­lolunur mallardan ve başkalarından, sattığının bedelini almaya; sa­tın aldığının bedelini vermeye; senede ismini yazmaya, hulâsa bütün işleri yapmaya vekil edildi. Vekil olan şahıs da bunların tamamım kabul eyledi. Bunlar, tamamen şifahan söylendi ve böylece yazı ta­mam oldu. Muhıyt'te de böyledir. [141]