Kise-Akça Eski zamanlarda keselerin içinde bulunan pa­raların altın ve gümüşten bulunduğu için. miktarianda başka başkaydı. Bu miktarlar hemen hemen her asırda değişmiştir. Yine eski zamanlarda akçada kese ve flori altını ki. Fatih za­manında 40 akçaydı. Onda sıra tabiri kullanılırdı. Tarihlerin bize açıkladıklarına göre, önceleri kise denildimi, otuzbin ak­ça veyahut onbin altun anlaşılırdı. Sultan Fatih ile 2. Bayezid zamanında keselerin gümüşü otuz ve altunu onbirlikti. Daha sonraları Trablus. Tunus ve Cezayir darbhanelerinde basılmış olan Sultan altunu keselerinin her biri. bin adedlik olduğu gi­bi H. 944/M.I537 tarihlerinde yirmi bin. Hicri İ070/M.1660 tarihinde kırkbin ve 1 1 00 H./M. 1689 dan sonraki senelerde ellibin akça bir kese olarak itibar olunmuştur. Son senelerde İstanbul.
Kesesi, Kese-i Rumi, Kese-i Divanı, Kese-i Mısri diye ke­selere isimler verilmiştir. Keselerin miktarı hal ve zamana gö­re ve nakitin revacına göre değişmiş ve en sonra beşyüz kuruşta kalmıştır. Yakın zamanlarda maliye hesaplarında mu­amele afeiumum kese üzerine yapılır, alış verişde de, kese kullanılırdı. Beş keseye, yüz keseye aldım tabirleri ise on-on-beş seneden beri işitilmez oldu. Hatta 2. Sultan Mehmed za­manında basılmış olan madeni para kullanılmağa başladık­tan sonra, altılıklar ile beşlikler, yüzlükler, ellilikler sayılıp ve­rilir, yirmilikler, onluklar ise sayılmakta zorluk çekildiği için, yirmilikten bin, onluktan ikibin adedi bir keseye konulup, öy­lece beşyüz kuruş üzerinden alınıp, verilirdi.

Akça: Sultan Orhan Gazi zamanında kesilen ilk Osmanlı sikkesi yani parasıdır. O zamana kadar dirhem ismi ve usulü kullanılırdı. Bu isim ile usul kaldırıldı. Moğol lisanında beyaz sikke manasında olan akça kelimesi kabul edildi.
Sultan Orhan zamanında kesilen akçalar arasında iki ak-çalık ve Sultan Mehmed zamanında kesilenlerde de, on ak-çaiık sikkeler mevcuddur. Hatta 2.Murad vezirlerinden Lala Yörgüç Paşa; padişahın müsaadesiyle Anadolu da akça kes­tirmiştir ki, Lala Yörügüç akçası diye anılırdı. Beylerbeyi ak­çası, kalp akçe, kızıl akçe, kırık akçe adlan ile bir takım sah­te ve mağşuşları (ayarı bozuk) da meydana çıkmıştır.
H.1234/M.1818 tarihinden sonra akça kesilmemişti. (Tak-vim.-i Meskukat-ı Osmanı)