Şayet,   münazaa,   ziraatçı   tarafından   oluyorsa;   hâkim   şöyle yazdırıp, da'vâyı tescil eder:

Filân şahıs -önceki gibi- hüküm yerine geldi ve mahkemede konuştu. Onun âdil şahitlerini, sonuna kadar dinledim. Onların şehâ-detleri sebebiyle bence şu husus sabit oldu: Da'vâcı, sahih olarak ekilen o hudutlu yerlerin tamamını, zirâatciden almış. Da'vâlı ise, da'vâcıyı hakkından men eylemiş ve onun hakkı olanı vermemiş. îşte bu durumda, ben de bu şartlar altında bulunan ziraatı, zikredilen şartların mevcûdiyeti sebebiyle ikisinin arasında hükmederek, da'vâcmın mes'elesini ikisine tevcihle ibram (= sağlam hüküm) eyleyip; da'vâlınm o araziyi, da'vâciya teslimine karar vererek, tescil yaptırdım."

Şayet, münazaa hasaddan sonra vâki olursa; hüküm meclisinde (- mahkemede)   şöyle  yazılır:  "Ben,   filan  oğlu filan  da'vâlıya, da'vâcmın mes'elesini söyledim ve bence, filan ve filan âdil şahitlerin şehâdetleri gereğince sabit olan kanaate göre "da'vâlıya, iddiacının nasibini (hissesini) vermesini" (ki o, mahsûlün yansıdır) emreyledim. Çünkü, bu mahsûlde müzâraa şartları tamamen mevcuttur. Böylece, tescil tamam oldu."

Şayet, arazi sahibi "ekimden önce, tohumun arazi sahibinden olacağının"   ziraatci  tarafından  isbat  edilmesini  da'vâ  ederse;   bu durumda da'vâcı, da'vâli hakkında da'vâ açar ve da'vâlı o yerde çalışmadan ekmeden ve tohumdan önce imtina edip müzâraa akdini reddederse; bu hakka sahiptir; reddedebilir.

Şayet, müzâraa akdini ekimden ve mahsul çıktıktan sonra yaparsa; da'vâ çıkan mahsul hakkında vâki olur ve da'vâlı hakkında yazılır.
O takdirde da'vâlı, da'vâcmın iddiasını reddeder ve onun tohum hissesini teslimden imtina eder. [109]