Kendisine yazı gönderilen hâkim, o yazının başlangıç ve duasından sonra, -önceki gibi- yazar ve şöyle devam eder:

"... Hâkim filan oğlu filan'dan bana, bir kitâb-ı hükmî geldi. Yazı, bidayetinden nihayetine kadar yazılmıştır ve bu yazı, filan şehrin hâkimi filan oğlu filandandır. Onun mühürü ile mühürlenmiştir. Ben, yazının da, mühürün de onun olduğuna şahitlik ederim. O hâkimdir.

Ve bana, filan oğlu filanın, üzerine şahitlik yapılıp, ismi kimliği yazılı bulunan ve o şehirde olmayıp, bu şehirde bulunan şahısla ilgili şöylece talepde bulunuyor.
Ben de, filan filan şahitleri huzura alıp, şehâdetlerini dinledim. Ve bu da'vâda, gerçekten Buhârâ hâkimi filan oğlu filan'ın mühürü ve şahitlerin şehâdeti neticesinde:  "Filânın, filânda, bu kadar alacağı olduğunu" duydum. Benim yanımda da, şahitlerin adaleti, muhitlerinin tezkiyelerinden dolayı sübût bulduğundan yazıyı, o kabul ederek, aka­binde, o yazının muhtevasınca, borçludan borcunu te'min ve mahke­menin hükmünü tesbit ederek; yazının nakline icabet edip, yazılmasını emr eyledim." der. Ve bu yazının nakli (gönderilmesi) gerekiyor ise, nakleder. Bu yazının tertibi de yukarıda söylediğimiz gibidir. [96]