Bir adam, diğerine karşı ismiyle birlikte "ramazan ayına kadar, tehir edilen (= mühlet verilen) bir alacağı olduğunu" iddia ettiğinde; da'vâcı da, da'vâlı da yazılarak "şu kadar dinar, şu sebepten dolayı, bu senenin ramazan ayına kadar mühletle, hak, vacip ve lâzım olduğu hâlde borç alınmıştır." denir. Ramazan ayının girmesiyle, o dinarların öden­mesi gerekir. Bu gün ramazan ayının başlangıcıdır." denilince; da'vâlı, malı ikrar eder de, Ramazan ayının girdiğini inkâr ederse; o günün ramazanın birinci günü olduğunu isbat eylemeye çalışır.

Şahitler muhayyerdirler: İsterlerse: "Bu gün ramazandır." diye şahitlik yaparlar ve bir açıklama yapmazlar; isterlerse, açıklama yaparlar ve: "Biz şehâdet eyleriz ki; hakikaten dün gece şa'banın yirmi dokuzuncu gecesiydi ve biz hilâli akşam namazı vaktinde gördük. Bu gün, bu senenin ramazan ayının birinci günüdür." derler.
Şayet, hiç bir kimsenin da'vâsı olmaksızın şahitler şehâdette bulu­nurlarsa; bu şehâdetleri de dinlenir ve kabul edilir. Zehıyre'de de böyledir. [93]