Terikeye hak sahibi olanlar, mertebe yönünden şu on sınıfa ayrılır:
1-) Terikeye hak sahibi olanların sıralanmasına, önce ashab-ı fe-râiz'den başlanır.
2-) Sonra, asabe-i nesebiye; sonra,
3-) Asabe-i sebebiye (bunlar, mevle'l-ıtakadırlar.) Sonra,
4-) Mevle'l-ıtakanın asabesi; sonra,
5-) Ashab-ı ferâize, hakları nisbetinde red; sonra,
6-) Zevi'I-erham; sonra,
7-) Mevle'l-müvâlât; sonra,
8-) Nesebini ikrar ettiği kimse. Şöyleki, nesebi, başka bir kimse tarafından sabit olmayıp; ölenin, nesebini İsrarla ikrar eylediği kim­se... Ölenin: "Kardeşimdir." "Bacımdır." dediği kimseler gibi...
9-) Kendisine —malın tamamı— vasiyet edilen kimse; sonra,
10-) Beytü'1-mâl.
Kâfi'de de böyledir. [12]