Bazı kimseler, içinde üzüm bağı ve ekime müsait bir yer bulunan, bir arazi satın alsalar; bunlardan biri bağı; diğeri de, bağ olmayan yeri satın almışsa;  âlimler:   "Bağın haracı belli;  arazinin haracı belli... Böylece hükmolunur.  Şayet,  bağın haracı bilinmiyorsa;  o arazinin haracı, hep birden alınır."

Bağın, aslında bağ; arazinin de, aslında arazi olduğu bilinirse; bu durumda, bağın ve arazinin haracına bakılır. Haradan bilinmekte ise, aralarında taksim ederler ve her ikisi de, hissesine ne düşerse, onu verir.

Haraçları karışık olan bir köyde; bir şahsın, arazisinin haracı, —kendisi ile başkasının arasındaki seviyenin ekserisi olarak— istenirse; âlimler: "Eğer, bidayette, haracın, ales'seviye ( = eşit olarak) mi, yoksa, karışık (fazlah-noksanlı) mı olduğu bilinmiyorsa; bu durumda, önceki halinede terk edilir," demişlerdir. Fetâvâyi Kâdîhân'da da böyledir.

Fetvalarda: "Bir kimse, bir harâc arazisini mezarlık veya fakirler için mesken yaparsa; bu durumda, bu arazinin haracı düşer."

Harâc arazisi, bir müslümanda senelerce kalırsa; İmâmeyn'e göre, geçmiş yılların hepsinin haracı alınır.

İmâm Ebû Hanîfe (R.A.)'ye göre ise, içinde bulunulan senenin haracından başkası alınmaz.          

Şeyhu'l-islâm, Siyer-i Sağîr ŞerhFnde, böyle söylemiştir.
Sadru'l-İslâm da: "Sahih olan, her seneninkini almaktır." demiştir. Mııhıyt'te de böyledir. [99]