Su baskınına maruz kalan veya zirâatten men edilmiş bulunan araziye, harâc yoktur. Nehru'l-Fâık'ta da böyledir.

İmâm Muhammed (R.A.), Nevâdir'de şöyle buyurmuştur:

Bir harâc arazisini su basar; sonra da bu su çekilir, sahibinin, sene geçmeden önce, ziraat yapmaya gücü yettiği halde; ziraat yapmazsa; bu arazinin haracı, sahibinden alınır.

Ancak su, ziraat yapılması mümkün olacak zamana kadar çekilmezse; bu durumda, o araziden dolayı harâc gerekmez. Muhıyt'te de böyledir.

Ziraati, kendisinden sakınılması mümkün olmayan su baskını, yangın, fazla soğuk ve benzerleri gibi semavî bir âfet imha ederse; bu durumda, bu araziye harâc yoktur.

Şayet, âfet semavî olmaz ve ondan korunulmasi mümkün olursa; bu durumda, o araziden, harâc, esahh olan kavle göre sakıt olmaz. Mah­sulü, maymun veya diğer hayvanların yemesi gibi...
Şeyhu'l-îslâm: "Eğer, âfet, hasaddan önce ise, harâc sakıt olur; âfet, hasaddan sonra ise, harâc sakıt olmaz." demiştir. Sirâcü'l-Vehhâc'da da böyledir. [100]