Müsâfir   (seferi)   için namazın kasrı   (kısaltılması)  caiz olan her
yer - o yer müsâfirin ma'mûr olan ikametgâhının hâricidir - gerek mü-sâfirin oturduğu o yer şehir [60] olsun ve gerekse köy olsun, orada mü­sâfir için ve müsâfirden başkası için hayvan üzerinde tatavvu' namazı imâ ile caiz olur. Hayvan, hangi yöne yönelirse, yâni hayvan gerek Kıb­leye yönelsin gerekse yönelmesin [61]; her ne kadar özürsüz olsa da yâ­ni özür olmadığı takdirde de nafile caiz olur. [62]

Farzlar da özüre mebnî (hayvan üzerinde) caiz olur. Kâdîhân (Rh.A.) demiştir ki: «Şayet bir kimse hayvan üzerinde özür ile namazı kılsa, eğer o hayvanı durdurmaya kadir olamazsa, o hayvan üzerinde namazı imâ ile kılmak, hayvan yürüse de, caiz olur. Eğer musallî hay­vanı durdurmaya kadir olursa, yürümesiyle yer değiştiği için, caiz ol­maz.»

Künyede denilmiştir ki: «Eğer hayvan üzerinde iken hayvanı yü-rütse, o kimse için farz ve nafile caiz değildir.»

Özür; (musallînin) hayvanından indiği zaman, kendisine veya hayvanına yırtıcı hayvanlardan veya yol kesicilerden zarar gelmesinden korkması dır. Veya yere indiğinde, çamurdan, kuru bir yer bulanıama-sıdır veya ihtivarhkdan veya mizacının za"tından veya bunların benzeri bir engelden dolayı âciz olmasıdır. Yine hayvan serkeş olduğu için, in­diğinde, yardımcısız binmeye gücü yetmemesi de özürdür. Ya da sah­rada yüklü deve üzerinde olup, kafile de yürümekde ise, o binen kimse inmekle kendi şahsından ve libâsından korkarsa, bu da Özürdür. Zahî-riyye'de böyle zikredilmiştir.
İmâm A'zam' (Rh.A.) a göre, Vitr namazı için (musallî) hayvan­dan iner. İmâmeyn'e göre, diğer sünnetler gibidir, inmez. [63]