İmâm Muhammet) (R.A.) şöyle buyurmuştur:

Biz, kadınların, erkeklerle beraber cihâd etmelerine taaccüp etmeyiz. Ancak, —kadınların cihâda çıkması— müslümanlara zarar verecekse; o hal müstesna...

"Düşmanın geldiği" haberi gelince; kadınların da, cihâda çıkmasına ihtiyaç varsa; onların da, savaş için çıkmalarında bir beis yoktur.

Böyle bir durumda, kadınların, babalarından ve kocalarından izin almalarına izin yoktur.

Böyle bir durumda, babaların veya kocaların, kadınları, cihâddan men etmeye haklan yoktur. Şayet, mâni olurlarsa, günahkâr olurlar.

Keza, müslümanların, kadınların cihâda çıkmasına ihtiyaçları olmadığı halde; savaşın şekli, onların, uzaktan ok, kurşun ve benzeri şeyleri atmalarına imkan veriyorsa; yine, kadınların savaşa katılma­larında, bir sakınca yoktur.

Genç kadınlar, savaşanlardan yaralananların yaralarını sarmak; su dağıtmak; ekmek ve yemek pişirmek maksadiyle çıkamazlar. Fakat, yaşlı kadınların, yaz günlerinde çıkmalarında bir beis yoktur. Çünkü, yazın, onların, soğuktan ve kardan korkulan kalmaz.
Bunlar, hastaları tedavi ederler; yaraları sararlar; su dağıtırlar; yemek ve ekmek pişirirler; fakat, savaşmazlar. [9]