Bu da'vânın tescili istenince, hâkim şöyle yazdırır:

Şâfiî olan filan oğlu filan bir yazı ile, hükümdar tarafından tâyin edilmiş şehrin ahkâm ve hüküm mütevellisi olan filana vardı. Filanın kızı filane ile filan oğlu filan arasındaki da'vayi ona arzetti. Da'va, nikahlayacağı her kadını boşamaya yemin ettikten sonra, bir kadın nikâh edenin da'vâsıdır. Benden, da'vâyı dinlememi, şahitleri dinlememi ve hüküm yoluyla bu da'vâyı fasletmemi isteyip, görüşümü ve içtihadımı arzu eyledi. Ben de, da'vâyı kabul eyleyip, meclisime da'vâlıyı ve da'vâcıyı birlikte cemeyledim. Benim, "kendilerini nikâh edeceğimi zannederek; nikahın ahkâmında olah itaati sordular. Sonra da kadın: "Beni almadan önce, alacağı bütün kadınları boşamaya yemin eylemiş; sonra da beni nikahlamış; bana talâk vâki oldu ve ben ona bu sebebden dolayı haram oldum." dedi. Kocası da nikâhı ikrar ederek, bu yüzden talâkın vukuunu inkâr eyledi. Sonra kocası, benden görüşümü ve içti­hadımı sordu. Ben de bu durum karşısında, iyice düşündüm ve teenni eyledim. Ve re'yun, talâka yemini sebebiyle, yeminin bâtıl olduğuna ve nikâhın sahih olduğuna; kadının kocasına' helâl olduğuna ve nikâh hükmünce kadının kocasına itaat etmesine olduğundan, da'vâh ve da'vâcınm yüzlerine karşı, bu hükmü bildirdim ve "bunun, hüküm meciisimda infazını ve halk arasına böylece yayılmasını, gizlenmemesini ve aleniyetini" emreyledim. Ve böylece, "ben, filan oğlu filan hâkim, bu mahkemeden re'yi ve içtihadı böyledir." diye ayını, gününü yazdırarak tescil eyledim.

Kâdî İmâm Sikâtü'd-Dîn Muhammed bin Ali el-Ha!vânî şöyle buyurmuştur:

Çok büyük hâkimlerle sohbet eyledim. Yemin-i müdâfenin hari­cinde hiç bir ictihad için şâfiî hâkime yazı yazılacağına cevap verdiklerini görmedim.
Artık, hadis eshabmın bu hususta delilleri ve burhanları açık ve doyurucudur. Buna göre, insanların bu tür yemine cesaretleri artar; sonra da nikâha muhtaç olurlar. Bir fitneye sebeb olmamak için, hâkimler buna cevap vermemelidirler; değilse çok fitne vuku bulur. Zahîriyye'de de böyledir. [32]