Yanında, bîr çocuk bulunan, bir kadın, bir şahsı da'vâ ederek: "Bu çocuk, şu adamın oğludur; aramızdaki mevcut nikâhtan, onun yatağında doğdu." der ve onun nafakası ile elbisesini talep ederse; veya bir adam, yanında bulunan bir çocuk hakkında da'vâ açıp: "Bu çocuk, şu kanmdandır." der; kadm da, bunu inkâr ederse; yahut bunun aksi olur ve erkek inkâr ederse; bu da'valarm hepsi de sahihdir. Babalık, evlatlık da'vasına bakmak icap eder.

Bu da'va ister mal için olsun, ister başka bir şey için olsun farketmez.

Şöyle ki: "Bir adam "Bu benim oğlumdur.", diye veya bir başka şahıs "Bu, benim babamdır." diye iddiada bulunur; diğeri de onu inkar ederse; bu da'vâ sahihtir.

Bu durumda iddia sahibinden beyyine istenilir. Ve hâkim, bu da'vayı dinleyip, beyyine sebebiyle, iddia olunana hükmeder.
— Mal da'vâsınm dışında- analık da'vâsı da böyledir. Ve sahihtir. Hatta, bir kadın iddia ederek: "Şu adamın anası benim." derse; hâkim, isbat etmesini ister. Kadın onu doğurduğunu isbat ederse; hâkim, iddia olunan şahsın o kadının oğlu olduğuna hükmeder. [35]