Bir adam huzura gelerek, huzura getirdiği zatı da'vâ eder ve: "Bu köleyi, efendisi -aklı başında ve her türlü tasarrufa sahip iken- kasden, Allah'ın rızasını talep için, sahih bir şekilde azad eyledi. Azadı caiz; geçerli ve bedelsizdir. Bu sebebden dolayı, bu şahıs bu günden itibaren hür olmuştur." derse; artık, efendisinin ondan elini çekmesi ve ona karşı taarruzu terk etmesi gerekir. [45]