Buhara mahkemesine bir adam gelip, filan hâkimin önüne çıkar ve filan oğlu filanın diye ismini söylerse; bu gencin kimliği tamamen yazılır. Beraberinde getirdiği şahsın da kim oğlu kim olduğu yazılır. Getiren şahıs, getirdiği kimseyi da'vâ ederek: "Bu, aslen hürdür. Filan oğlu filana aittir. O da aslen hürdür. Anası da filanın kızı filanedir. O da aslen hürdür. Bu, iki hürrün yatağında doğmuştur. Anasının babasının köle olduklarının hiç aslı yoktur." der ve şahitler de böyle şehâdette bulunurlarsa; yanında bulunan adamın, ondan elini çekmesi istenince, da'valı tarafından verilecek cevap: "Bu, benim mülkümdedir. Ve benim kölemdir. Onun hür olduğundan benim haberim yoktur." olursa; da'vâlı şahıs da şahitlerin şehâdetlerinin dinlenmesini ister. Bunun üzerine hâkim: "İsteğe icabet ederek, şahitleri dinledim. Sözle­rinin ve manalarının uygunluğuna göre yazılan şeyi kendilerine karşı okudum." der. [43]