Baba ile oğul ikisi birden mahkeme huzuruna gelirler ve birisi: "Bu huzura gelenlerden şu adamı, anası olan filane kadın, şu adamın yatağında, nikâhlı oldukları hâlde doğurdu; bu bunun oğludur." dediğinde, huzura gelen adam (da'vâcı) huzura getirdiği adamı (da'vâlıyı) da'vâ edip, diğerine işaret ederek: "Bu adam, şunun babasıdır. Sahih nikahla, karısı olan filaneden doğdu." deyip sonuna kadar anlatırsa; dediği gibi hükmedilir.

Kardeşlik dâ'vâsı, amcalık da'vâsı, kardeşin oğlu da'vâsı; oğlun oğlu (= torun) da'vâsı sahih olmaz.

Ancak, bu şahıslardan mal da'vâsı sahih olur.

Şöyle ki: İddiacı mefluç olur ve diğerine karşı kardeşlik veya amcalık da'vâsında bulunur ve nefsi için nafaka isterse, bu da'vâ sahih olur.,

Bunun için, ölen zat tarafından, kardeşine vasiyet edilebilir ve onu vasî tayin edebilir.

Bunun şekli şudur:

Her ikisi de mahkeme huzuruna gelirler. Da'vâcı, iddia ederek: "Ölen filan şahsın, kendisi ile beraber gelen şahsı, ölümünden sonra-umûrunu (= işlerini) düzeltmek ve terekesini şöyle şöyle yapması için, vasi kıldığını" söyler ve "bu filan oğlu filan onun kardeşidir ve filan oğlu filandan malının üçte birisine vasiyetlidir." derse; onun hissesini, ona vermek gerekir.

Da'vâlı da vasiyeti ve vasiliği ikrar ederse, diyecek bir şey kalmaz.

Şayet, kardeşliğini inkâr ederse; onun için başka bir cihet vardır.
Bir kadın, iddia edip: "Kocam filan,kardeşimin konuşması şartı­na talâkı ta'lik eyledi. Bu da filanın kardeşidir." der ve o konuşursa; bu durumda talâk vuku' bulmaz. [38]