Bir kadın, kocasını hâkim huzurunda da'va eder ve: "Bana vâsıl olamıyor." der; kocası da ona vâsıl olduğunu iddia ederse; eğer kadın, bakire ise, nikahda vuku bulmuşsa; o takdirde hâkim, ihtiyaten iki adet güvenilir (= âdile) kadın vazifelendirir.

Şayet, onlar: "Kadın bakiredir." derlerse; hâkim, da'vâyı bir sene tehir eder

Eğer, bu kadınlar: "Kadın bakire değildir." derlerse; hâkim kocas­ına "ona, vasıl olup olmadığına dâir yemin verir.

Bu, istihsânen böyledir.

Kıyâsda ise, kadının yeminli olarak söylediği söz geçerlidir.

Sonra, koca, karısına vâsıl olduğuna dair yemin ederse; istihsânen, da'vâ te'cil edilmez. Eğer yemin edemez ise, da'vâ bir sene ertelenir.

Hâkim, bu da'vânm ertelendiğini yazdırmak isterse; bunu şöyle yazdırır:

Buhara ve çevresinin halkı arasında, hükmü, tasdiki ve da'vâyı faslı geçerli olan filan oğlu filan hâkim; filan ile filaneye bir sene mühlet verdi. Bu durumda taraflar bir sene beklerler.

Bu müddet sonunda kadın, kocasını çımadan âciz bulur ve bu da hâkim tarafından tesbit edilirse; hakim, o erkeğe bir yıl mühlet verir. . Âlimlerin ekserisinin görüşü budur.

Bu mühlet, da'vâ tarihinden itibaren başlar. Hüccet olsun diye, bu da "şu senenin, şu ayının, şu günü" diye yazılır.

O müddet tamam olduğu zaman, eğer kocası, "bu müddet içinde, karısına vüsûl ettiğini" iddia eder; kadın da onu inkar ederse ve bu kadın bakire çıkarsa; yine nikâh geçerlidir. Daha önce.de söylendiği gibi, hâkim onu muayene ettirir.

Eğer,   muayene   edenler:   "Bakiredir."   derlerse;   bu   durumda, kocasının, ona vâsıl olamadığı sabit olur. Ve hâkim, bu kadını, orda kalmakla, ayrılmak arasında muhayyer bırakır.

Eğer bu kadını muayene eden kadınlar: "duldu." derlerse; bu durumda, kocanın yeminle söylediği söz geçerli olur.

Koca, ona vâsıl olduğuna yemin ederse, muhayyerlik yoktur.
Şayet, koca yemin edemez ise, kadın muhayyer bırakılır; isterse orda durur; isterse ayrılır. [33]