Da'vacı ve da'vâlı huzura geldiler. Da'valımn elinde; orta cüsseli, beyaz renkli, kuyruğu tam, yeleleri sol tarafına dökülmüş, iki ayağı sekili sol kulağı uzunlamasına, süfâl denilen şekilde kesik bir at'la da'va meclisine geldiler. Da'vacı "onun, kendine ait olduğunu; o atın, kendi malı olduğunu; da'valımn elinde haksız olarak durduğunu; bunları, onun da bildiğini; da'valımn ondan elini çekmesini ve o atın kendisine teslim edilmesini; bu mes'eleyi ona da sormasını" söyledi. Da'vâhya soruldu. O, şu cevabı verdi: "Bu at, benim malımdır. Da'vâcıya vermem." Bunun üzerine, da'vacı şahitlerini getirdi. Onlar da "o atın, onun olduğunu" söylediler. [72]