Bu da'vâmn şekli:  Huzura gelen (da'vâcı), huzura getirilen (da'vâlı) ile ticârette inan ortaklığı yapmışlardır. (Şöyle ki: Sermaye, herikisinindir ve belirlidir. Her biri, kendi re'yince tasrrufatta buluna­caklardır. Kazançları, kârları yan yarıya olacaktır. Zarar da, noksanlık da yan yarıya olacaktır. Veya, herkesin sermayesi (ana parası) nisbe-tinde olacaktır.) Ortaklıkta, herbiri sermayesini getirdiler ve birbirine kattılar. İki mal, bir mal hâline geldi. Malın tamamı, da'vâcının elinde toplandı. O, anda tasarrufta bulundu ve şu şu kadar kazanç (kar) elde etti. Bu durumda, vacip olan, her kesin, sermayesini çıkarıp, kârını ayırmak ve: "İşte, kârı şu kadardır." demektir. Şayet bu bir senet halinde yazılmışsa, aynen söylendiği gibi yazılır ve bu senette herkesin sermaye miktarı da beyan edilir. Ticâret şeklinin durumu da, baştan sona kadar yazılır. Ve sermâyeler (ana paralar) birbirine katılır. Tarihi de yazılır ve mal, şu kadar, kâr ile, da'vâcının elinde olursa, vacip olan, herkesin sermâyesi ile birlikte, kân da verilir ve kayıt tamam olur. [60]