Vekâlet: Bir kimsenin, başka bir kimseyi, kendi yerine koyması ve tasarruflarını belirlemesidir.

Eğer, vekilin tasarrufatı (= yapacağı işler, tasarrufları) belirlenmiş olmazsa, bu vekilin tasarrufatı, en basit işler olarak sabit olmuş olur. Mebsût'ta da böyledir.

Alimlerimiz şöyle buyurmuşlardır:
Bir kimse, diğer bir şahsa: "Seni, malım için vekil ettim." derse, bu durumda, bu sözle, o şahıs, sadece, müvekkilinin malına vekil olmuş olur. Nihâye'de de böyledir. [1]