Tedbir olarak düşünülen, babıâlî de bulunan zabıta ve as­keri kıtaya ilâveten yeterli sayıda kuvveti babıâlî de çıkması muhtemel vakalara karşı, hazır tutmak icabında gereken müdehaleyi temin etmekdi. Bu sırada babıâlî önünden top­lanmış vede bir çok şeyin kendisinden beklenmesi olağan bulunan kalabalık gürültü ve patırdıyı durmadan ziyadeleşti-rirken, savaş alanlarının bu korkusuz kumandanı, toplanan kalabalığa teskin etmek ile kendini mânevi bakımdan borçlu addetmiş olacakki yanına aynı zamanda da oğlu olan, Mahmud Muhtar Paşa'yı alarak binek taşının önüne geldi ve ka­labalığa hitaba başladı.

Özetlersek, Paşa: devletçe lâzım gelen hassasiyetin göste­rildiğini, olayların inkişâfını adım adım takip etmekte olduk­larını bildirdi. Nevar ki bu sözler topluluğu teskine yarayaca­ğına bazı içten içe homurdanmalar ve bunun arkasından yükselmeğe başlayan protesto mahiyetindeki sloganlar ha­reketlenmeğe yol açmıştı, ki Harbiye nezaretinden hükümet­çe taleb olunan askeri birlik başlarında tabur komutanları binbaşı Hüsnü bey olduğu halde babıâlî ile ahali görüntüsü verilmeye çalışan serseri güruhunun arasında girdi ve mevzî aldı. İşin profesyonelleri gelen askeri kıtayı tekbirlerle karşı­layıp da: "Kardeşler! Elhamdülillah biz de müslümanız. Hü­kümet Rumeli'yi satıyor. Onun için geldik. Biz Rumeli'yi vermeyeceğiz." diye askeri kendilerine celbe gayret sarfettilersede, Hüsnü binbaşı, vatansever ve askerî disipline bağlı bir şahsiyet olduğundan yapılan tahriklere kapılmadı. Böyle­ce bu serseriler tantanasının bir cinayete doğru gidişini dur­durmaya muvaffak oldular.