Teşrik tekbirlerinin vaktinin başlangıcı, arefe gününün sa­bah namazının sonrasıdır. Sonu ise, İmâm Ebû Yûsuf (R.A.) ve İmâm Muhammed (R.A.) 'e göre, teşrik .günlerinin sonuncusunun ikindi namazının  sonudur. Tebyîn'de de böyledir.

Bu hususta, fetfya ve tatbikat (amel) bütün şehirlerde ve bütün zamanlarda, bu iki imamımızın kavillerine göredir. Zâhidî'de de böyledir.

Münasip olan, teşrik tekbirini selamın hemen arkasından, söylemektir. Meselâ : Bir kimse selamdan sonra konuşmuş olsa ve­ya abdesti bozulsa, bu kimsenin üzerinden teşrik tekbirleri düşer. Tehzîb'de de böyledir.

Teşrik tekbirleri, vitir ve beyram namazlarının arkasından söylenmezler. «Bayram namazından sonra söylenmez.» kavli, Mtic-tebâ'dari naklen Bahir'de zikredilmiştir Belh'Bfer ise, bayram na­mazının arkasından teşrik tekbirini söylüyorlar. Çünkü o tekbir­ler, cemaatle söyleniyor; bayram namazları da, —cum'a namazları gibi— cemaatle kılmıyor.

Teşrik günlerinde, bir namazı unutan bir kimse, bu namazı aynı senenin teşrik günlerinde kaza etse, teşrik tekbirlerini de söy­ler.

Teşrik günlerinden önce kılamadığı bir namazı, teşrik gün­lerinde kaza eden kimse ise, teşrik tekbirlerini getirmez.:

Keza, bir kimse, teşrik günlerinde geçirmiş bulunduğu bir na­mazı, teşrik günlerinin halicinde veya bir sonraki senenin teşrik günlerinin içinde kaza edecek olsa, yine teşrik tekbirlerini söylemez,

Kadınlar ve misafirler, teşrik günlerinde bir imâma uymuş olsalar, bu sebeple teşrik tekbirleri onlara da vacip olur. Kadınlar, teşrik tekbirlerini gizlice söylerler.

Keza, mesbuk olan bir kimseye de, kazaya kalan rek'atlerini ta­mamladıktan sonra, teşrik tekbirlerini söylemek vacip olur.

Bir imâm, teşrik tekbirlerini terk edecek olsa, muktedî bundan söyler ve imâma bakar; eğer imâm bir şey yapacak olursa, tekbiri keser. Çünkü, bu tekbir de, binayı kesen şeylerdendir. Mes­citten çıkmak, kasden konuşmak ve abdesti bozmak gibi... Tebyîn'-de de böyledir.
İmâm, namazdan sonra ve tekbirden önce abdestini bozdu­ğu zaman, esahh olan bu tekbiri getirir. Abdest almak için çıkmaz. Hufitâsa'da da böyledir. [18]