Bu durumda suih-nâme şöyle yazılır:

Şahitler, şöyle şehâdette bulunurlar: Filan, filanın kölesi olan filan şahsı veya hintli köleyi yahut rumlu câriye filâneyi kasden, zul­men ve düşmanlıkla, demirle öldürdü. Kölesi ölen şahıs da müslü-manlar arasında hükmü geçerli ve âdil olan, şu hâkime müracaatla, beyyinesi ile birlikte kısas talebinde bulundu. Diğeri de (da'vâlı da) şu kadar dirheme sulh olmak istedi. Da'vacı bunu kabul eyledi ve sulh oldular. Bu durum sonuna kadar yazılır ve sonuna da hâkimin hükmü iîâve edilir.

Şurût Kitabı'nda, İmam Muhammed (R.A.)'in şöyle buyurduğu ri­vayet edilmiştir:

Bir adam, diğerinin, "kardeşini kasden öldürdüğünü" iddia edip, "kendisinden başka, onun bir vârisinin olmadığını" söyler; diğeri de bu diyete karşılık, üç seneye kadar diyet bedelini ödemeyi kabul ederek, sulh talebinde bulunursa; bu sulh caizdir. Diyet bedelinden aza sulh olsalar; yine caizdir.

Ba'zı âlimler buna —yukarıda geçtiği gibi— muhalefet etmişlerdir.
Katil, bunu yazmayı murad ederse; şöyle yazar: Gerçekten kar­deşin fiian oğlu filanı, ben öldürdüm. Sen de onun vârisisin senden başkada, onun vârisi yoktur. Ben, seninle, kardeşinin kanına bedel olarak, şu kadar dirheme anlaşma yaptım." der ve yazı tamam olur. [187]