Bir adam, şöyle iddia eylese: Filan adam, babasını, demirle ve kasden, haksız yere, zulmen ve düşmanlıkla öldürmüştür. Ölen adam da, kendisinden başka vâris bırakmamıştır. Onun için kısas vardır.

Da'vâlı da bunu kabul ederek, "ona uyacağını; nefsini ona tes­lim edeceğini; kısasın yerine getirilmesini" söylese; sonra da bu da'-vadan dolayı karşılıklı sulh olsalar; onu da şifahî olarak, sahih bir sulhla kabul eylese; bu hâl husûmeti keser ve da'vacı, da'vâlıdan sulh bedelini alır. Böylece da'vâ beraat eder.

Şayet öldürülenin bir alacaklısı veya onun vasiyet eylediği her­hangi bir alacaklı çıkarsa; oğlu, kısas bedelinden onu tazmin eder. Bu tazminat, caiz ve sahih olur. Bu sulhdan sonra, hiç bir hak ve da'vâ kalmaz. İlâhirihi...
En doğrusunu Yüce Allah' bilir. [184]