Bir kimse, bir kadına karşı iddiada bulunarak, "o kadının, kendi karısı olduğunu ve malından şu kadar almış bulunduğunu; ken­disine itaattan imtina ettiğini" söylüyor.

Kitabü'ş-Şürût

Kadında bunların tamamını inkâr ediyor.

Sonra da bütün da'vaya karşı, şu kadarla anlaşma yapıyor. Bu­nu da şeraitine uygun olarak yazıyor.
Adam, bir kadına karşı nikâh iddiasında bulunuyor; kadın da bunu inkar ve başkasının nikâhını ikrar ediyor. O adam da, bunu ikrar ediyor. Bu durumda o kadını, ona sormadan ve talep etme­den, ihtiyaten bâinen bir talak boşar. Ve yazı da böylece tamamlanır. [193]