Sulh, vârislerden bulûğa erişmiş biri tarafından yapılınca, akid şöyle yazılır:

Filan oğlu filan, şöyle ikrar eyledi: Gerçekten filan, filan ve fi-lâne (ki bunlar ana baba bir bacı ve kardeştirler.) Anaları filân kızı filane ile babaları fülanın terekesi ve terekede bulunan bütün hakla­rı hakkında husûmetlerden anlaşma yaptılar. Keza, yaptıkları bu sülhü (anlaşmayı) sahih bir kabulle kabul eylediler.

Malın üçtü biri, dörtte biri veya altıda biri hakkındaki sulhler .bu vecih üzeredir. Zehıyre'de de böyledir.

Şayet, terekede dirhemler ve dinarlar varise, sulh bedeli söy­lenirken, o dirhemlerden ve dinarlardan, fazla hisse olduğunu söy­lemek uygun olur. Zehıyre'de de böyledir.

İmâm Mubammed (R.A.)'den sorulmuş:

—Bir şahıs, bir yeri da'va ediyor ve sahibiylede sulh olmak isti­yor. O da, sulhu kabul etmiyor; bu caiz olur mu?

İmâm şu cevabı vermiş:

—Evet, caiz olur. İnkâra karşı sulh, bize göre caizdir.

İmâm Şâfî (R.A.) buna muhaliftir.

İbnü Ebi Leylâ da muhaliftir.

Şayet da'va olunan şahıs müddeîye karşı bir hüccet oisun diye bir senet yazmak isterse; şöyle Yazar:

Bu senet, filan içindir. Yâni iddia olunan filan şahıs tarafından yazılmıştır. Müddeî, "şu hudutlu ve şu yerde bulunan" evini iddia ediyor. Bu ev da'vâsı karşısında, yedi miskal ağırlığında olmak üze-ıe şu kadar dirhemle, senin iddia eylediğin şeyin,tamamına karşı sulh yaptık. Ben de buna razı oldum. Ona karşı sulh yaptım ve senden sulh bedeli olan şu kadar dirhemi tamamen aldım." der ve yazı tamamlanır.

İmâm Ebû Hanîfe (R.A.), İmâm Ebû Yûsuf ve İmâm Muhammed (R.A.) böyle yazarlardı.

Semti'de şöyle yazardı: "Bu yazı, filan oğlu filan tarafından, fi­lan oğlu filan içindir. Ben, sana karşı, şu hudutlu ve şu yerdeki evi iddia eyledim." der; "evini iddia eyledim." diye yazmaz.

Senti, şöyle buyururdu. Şayet "senin evin" diye yazsaydık, bu, "mülkün, iddia olunana âit olduğunu" ikrar olurdu ve bundan son­ra, nasıl olur da, onu, "benim" diye iddia edebilirdi; ve nasıl sulh yaparlardı?
Fakat, "elinde bulunan ev" diye yazarsak; bu, "o evin, müd-dea aleyhin olduğuna" delâlet etmez. O zaman da'vası sahih olur. Mülk kendinin olur ve Sulh da sahih olur. Muhıyt'te de böyledir. [179]