Bütün âlimlere göre, büyüğün sulhu caizdir.

İmâm Ebû Hanife (R.A.)'ye göre, bir büyük hakkını almaya sa-hibse; sulh yapma hakkına da sahihtir.

İmâmeyn'e göre ise, büyüğün sulhu, kendi nefsinde sahihdir. Kı­sas düşer; küçüğün hissesi, mal olarak baki kalır.

Şayet sulh yazılacaksa; İmâm Ebû Hanîfe (R.A.)'ye göre, büyük tarafından —söylediğimiz gibi— yazılır.

İmâmeyn'e göre de, sulh yazısı, büyüğün nasibi hakkında yazı­lır; başka değil... küçüğünde nasibi mal olur. Bir adam, kasden biri­sini öldürür ve onun da velisi olmazsa; imâm onun kanından bedel sulh olsa; bu bil-ittifak böyledir.
İmâm Ebû Hanîfe (R.A.) ve İmâm Muhammed (R.A.) şöyle buyur­muşlardır: Kısas hakkını alan ve ona malik olan, sulha da mâlik olur. İmâm Ehfi Yûsuf (R.A.) ise "İmâm vasî gibidir; vasî ise sulha malikdir; imamda sulha mâliktir. Çünkü, burda müslümanlara fayda var­dır. Yazmak isterse böyle yazar. Zehıyre'de de böyledir. [188]